تصويرسازي ازنگاه ليلا رخشي قاضياني

از تصويرسازي معمولا زماني استفاده مي شود كه موضوع ، موجوديت واقعي ندارد مثل كشفيات و فرضيات علمي يا داستانهاي علمي تخيلي و يا مو ضوعاتي كه تنها در ذهن وجود دارند . يازماني كه لازم كه است در يك موضوع اغراق و دخل و تصرف كرد و نوعي بيان و حالت جديد به تصوير يك شي يا شخص داد . در تصويرسازي ، اين امكان و جود دارد تا طراح بتواند يك حس بصري را در يك شي يا يك شخص ، بسيار قوي تر و پر تحرك تر از آن چيزي كه در عكس مي توان يافت ، نشان دهد . اين توانايي ايجاد فضا و حس و حال بيشتر در تصويرسازي از يك شخص و يا يك موضوع عمومي ، اگر با قواعد زيبايي شناسي همراه شده باشد ، در بسياري از موارد براي مخاطب ، دلچسب تر وجذاب تر از عكس عكاسي شده آن است و تصويرسازي در نمونه هاي متعددي مي توان بيان بصري موثرتري از عكس داشته باشد . هنر مند تصويرساز مي تواند اوضاع واقعي را تغيير دهد و برخي از عناصر موجود در آن را تا حدودي حالت انتزاعي ببخشيد جزئيات زائد بصري را حذف كند و در نتجه يك عبارت بصري يا تصوير ويژه و گوياتري به بيننده بدهد . زبان بياني تصويرگران ، هم در آثار گوناگوني كه به وجود مي آورند .

ممكن است در يك زماني مشخص ، متفاوت باشد و هم در مقا طع مختلف زندگي حرفه اي خود ، ممكن است شيوه بياني خود را تغيير دهنده و به ندرت يك تصويرگر روش ثابت و مشخصي را براي بيان تصويري در دوراني بسيار طولاني حفظ مي كند . از بزرگ ترين هنرمنداني كه روش مشخص و شناخته شده اي را در سالهاي  متمادي استفاده كرده است ، ( ميشل فون ) است كه با حداقل خطوط كه در كمال راحتي طراحي شده اند ، مفاهيم عميق و تكان دهنده اي بيان مي كند . در تصويرسازي براي بزرگسالان ، از فتومونتاژ هم فراوان استفاده مي شود . فتومونتاژ كه از آغاز دهه 1920 يكي ازشيوه هاي موثردر خلق تصويرسازي براي بزرگسالان و تئاتر گرافيك به شمار مي رود ، دستاورد هنرمندان دادائيست بوده است و نوعي تكه چسباني با عكس و نوعي كلاژ است .

حروف نيز قابليت بيان بصري دارند و علاوه بر معني كلمات ، شكل و نوع قرار گرفتن آنها مي تواند پيام بصري داشته باشد . يكي ديگر از شيوه هايي كه ممكن است براي تصويرسازي مناسب بزرگسالان استفاده شود ، تصويرسازي با سلخت و ساز دقيق و تقليد مو به موي شكل سوژه درواقعيت است . البته در كتابهاي خطي از چند قرن قبل از آن ، هم در آسيا و هم در اروپا تصاويري ارزشمند براي موضوعات علمي در كتاب خطي ديده مي شود ولي چاپ و توزيع وسيع آ ن در قرن نوزدهم صورت مي پذيرد .